Oferta dla dzieci – 1 zakładka

 „Dzieci i ryby głosu nie mają”

Definicja przemocy wobec dzieci:

Krzywdzenie dzieci to każde działanie lub bezczynność jednostek, instytucji lub społeczeństwa, jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, który deprymuje równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłóca ich optymalny rozwój.

D.G. Gill

Powyższa definicja niejasno wskazuje na to, jakie zachowania świadczą o występowaniu przemocy wobec małoletnich osób. Udowadnia jednak, że krzywdzenie dzieci zaburza ich prawidłowy rozwój w różnych sferach funkcjonowania, narusza ich prawa osobiste, a nade wszystko godność człowieka, która dzieciom przysługuje w takim samym stopniu jak każdej dorosłej osobie.

O przemocy wobec małoletniej osoby mówimy, gdy zostaje naruszona jego nietykalność cielesna, skutkująca urazem na ciele, tzw. przemoc fizyczna. Tutaj warto wspomnieć o przysłowiowym klapsie. Często zdarza się, że rodzicie stosują kary cielesne (np. uderzenie dziecka). Skutkiem takich metod wychowania jest negatywny wpływ na psychikę dziecka oraz nauka go „załatwiania sprawy siłą”. Choć jest to kwestia sporna, a rodzice tłumaczą się swoją bezradnością wychowawczą, warto zastanowić się jak każdy z nas czułby się na miejscu dziecka. Jako dorośli mamy przewagę siły, autorytetu, ale nie praw osobistych.

Przemoc w stosunku do dzieci i młodzieży ma również charakter wykorzystania seksualnego, gdzie silniejsza i starsza osoba wykorzystuje małoletnią w celu zaspokojenia własnych potrzeb seksualnych. O molestowaniu dzieci w dzisiejszych mediach mówi się często zupełnie jakby, to zjawisko miało miejsce od kilku lat. Jednak nie jest to nowość XXI wieku, to społeczeństwu częściej udaje się dotrzeć do „ofiar nadużyć seksualnych”. Przy czym „częściej” nie oznacza tutaj „do każdego”.

Kolejną formą przemocy wobec dzieci i młodzieży, jest tzw. przemoc emocjonalna. Zdarza się, że kobiety doświadczające przemocy ze strony swojego męża zarówno psychicznej jak i fizycznej mówią, że „słowa bolą bardziej”. Siniak zejdzie, zadrapanie zniknie, ale słowa jak echo pozostaną. Dla dziecka, czy nastolatka przemoc emocjonalna jest szczególnym zagrożeniem rozwoju. Dorastające dziecko opiera swój obraz siebie i świata zewnętrznego przede wszystkim na autorytetach, jakimi są rodzice, osoby dorosłe, rówieśnicy. Dlatego też wyzwiska, groźby, ośmieszanie, emocjonalne odrzucenie, niszczenie osobistych przedmiotów itp. znacząco obniżają możliwość prawidłowego rozwoju dziecka.

Każde dorastające dziecko potrzebuje zaspokojenia podstawowych dla niego potrzeb fizycznych (odżywianie się, dbanie o zdrowie fizyczne itp.) jak i psychicznych (bezpieczeństwo, miłość itp.). Gdy opiekunowie dają dziecku do zrozumienia, że jego potrzeby nie są ważne bądź ich nie realizują, to zaniedbują podopiecznego, czyli stosują przemoc. Zaniedbywanie niesie konsekwencje niskiego poczucia wartości dla osoby zaniedbywanej, jak i przekonania, że „nic mi się nie należy”.

Przemoc wobec małoletnich osób po pierwsze jest przestępstwem, a po drugie odbiera dziecku jego moc napędzającą prawidłowy rozwój.